Niemiecki jest jednym z 24 języków urzędowych Unii Europejskiej, a oprócz angielskiego i francuskiego jest również językiem roboczym Unii Europejskiej. Język niemiecki jest najczęściej używanym językiem ojczystym w Unii Europejskiej i zdecydowanie drugim pod względem popularności (język ojczysty i język obcy) w Unii Europejskiej po języku angielskim i zdecydowanie wcześniejszym niż francuski. Jednakże mniej niż 20 procent personelu Komisji Europejskiej posiada znajomość języka niemieckiego, a status języka roboczego języka niemieckiego jest de facto wyczerpany przy przedstawianiu tekstów w tym języku do końcowych konsultacji. hydraulik praca
Od dnia 30 marca 2019 r. język niemiecki będzie najpowszechniej używanym językiem w Unii Europejskiej po wycofaniu się Zjednoczonego Królestwa z UE. Może to również prowadzić do wzrostu znaczenia języka niemieckiego w instytucjach UE, a nawet spowodować zanik języka angielskiego jako jednego z 24 języków urzędowych UE.
Język roboczy w pracy hydraulika
Język niemiecki nie jest językiem urzędowym ani roboczym w ONZ. Szczególne stanowisko w porównaniu z innymi językami nieoficjalnymi polega na tym, że od 1975 r. Niemieckie Biuro Tłumaczeń Organizacji Narodów Zjednoczonych opracowuje niemieckie wersje ważnych dokumentów urzędowych. Służba ta, zintegrowana z sekretariatem ONZ, finansowana jest z funduszu powierniczego, wspieranego przez wkłady Niemiec, Liechtensteinu, Austrii i Szwajcarii.
Światowa Organizacja Własności Intelektualnej, agencja Organizacji Narodów Zjednoczonych, zarządza Traktatem o współpracy patentowej (PCT). Zgodnie z PCT jednym z języków, w których można składać zgłoszenia patentowe, jest niemiecki, arabski, chiński, angielski, francuski, japoński, koreański, portugalski, rosyjski i hiszpański.
Znajomość alfabetu a hydraulik w Niemczech
Alfabet niemiecki jest wariantem alfabetu łacińskiego używanego do pisania w języku niemieckim. W dzisiejszym znormalizowanym użyciu składa się z 26 liter alfabetu łacińskiego oraz trzech umlautów (Ä, Ö, Ü). W Niemczech, Austrii i Luksemburgu, a także mniejszościach niemieckojęzycznych w Belgii, Danii (Północny Szlezwik), we Włoszech (Południowy Tyrol) i w Polsce (Górny Śląsk) dodaje się eszettę (ß) (zwaną również “ostrym S”), ale nie w Szwajcarii i Liechtensteinie.